Rezyliencja w pracy – na czym polega i jak ją wzmacniać?
Jedyną pewną w życiu jest zmiana, a jedynym sposobem na poradzenie sobie ze zmianą jest umiejętność dostosowania się do niej. Brzmi bardzo prosto, ale adaptacja do nowego to proces. Rezyliencja, termin niczym z serialu „Archiwum X”, czym właściwie jest i jak może poprawić komfort w pracy? Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu.
Rezyliencja – co kryje się pod tym pojęciem?
Człowiek z natury został wyposażony w zasoby ułatwiające adaptację do otoczenia, zmian i rozwoju. Rezyliencja to zdolność przystosowywania się do zmieniających się okoliczności i reagowania na trudności. Termin ten można rozumieć jako wewnętrzną siłę i barierę ochronną człowieka. Siłę – umożliwiającą radzenie sobie w trudnych sytuacjach, akceptację wydarzeń i stawianie czoła przeciwnościom. Mechanizm obronny – wpływający na regenerację po pojawieniu się niesprzyjających warunków. Jednak rezyliencja to nie tylko zapobieganie skutkom stresu, to także rozwój
i zadowolenie z życia.
Rezyliencja w pracy
W kontekście zawodowym to nic innego jak umiejętność poradzenia sobie z trudnymi doświadczeniami zawodowymi, powierzonymi zadaniami czy goniącymi terminami. W pracy pojawiają się nowe wyzwania, doświadczenia i możliwości. Nie każdy potrafi naturalnie odnaleźć się w takim środowisku. Większość z nas ceni sobie to, co znane. Obawiamy się wyjścia poza strefę komfortu, mimo świadomości, że to właśnie tam mamy możliwość rozwoju. Rezyliencja w pracy to zatem szereg zasobów, tj.:
- umiejętność radzenia sobie ze stresem;
- umiejętność radzenia sobie ze zmiennością i nieprzewidywalnością;
- nastawienie do niespodziewanych sytuacji;
- otwarcie na elastyczność;
- umiejętność wyciągania wniosków;
- gotowość do reorganizacji i weryfikacji stosowanych dotychczas technik działania.
Rezyliencja to umiejętność, proces, a więc wymaga rozwijania i kształtowania.
Przeczytaj również: Przebranżowienie i zmiana zawodu – jak to zrobić?
Jak wzmacniać rezyliencję?
Ćwiczenie rezyliencji jest nieodłącznym elementem rozwoju osobistego
i zawodowego. Na początku jednak warto zadbać o prawidłowe funkcjonowanie organizmu, stosując się do kilku wskazówek:
- pobudzanie ciała poprzez aktywność fizyczną;
- zadbanie o odpowiednią dietę – odpowiednią podaż wartości odżywczych;
- regenerację organizmu poprzez odpoczynek i odpowiednią ilość snu;
- kontrolowanie stanu zdrowia;
- ograniczenie używek.
Proces rozpoczyna się od myśli, którą należy ukierunkować w odpowiednią stronę. Bardzo ważne jest obserwowanie swoich zachowań i nawyków oraz kształtowanie pozytywnego obrazu samego siebie. Wzmacniając rezyliencję, uczymy się zmieniać sposób myślenia. Wpływa to na nasze emocje, zachowanie i działania.
Jak ćwiczyć rezyliencję?
Ćwicząc rezyliencję, warto skupić się na kilku czynnikach:
- uważności – koncentracja na tu i teraz, doświadczanie sytuacji bez jej oceniania;
- skupieniu się na szukaniu rozwiązań, a nie na problemie;
- wyrobieniu umiejętności proszenia o pomoc – niekiedy sami nie mamy zasobów na rozwiązanie trudności;
- szukaniu alternatyw – coś, co zadziała raz, może nie zadziałać ponownie;
- wyciąganiu wniosków – trudności zawodowe to szansa, a nie przeszkoda;
- opracowaniu technik radzenia sobie ze stresem – medytacja, sport, hobby;
- budowaniu poczucia własnej wartości – doświadczenia kształtują i rozwijają;
- skupieniu na myślach i emocjach – to, co myślimy i czujemy, wpływa na działanie;
- skupieniu na celu, otwartości, ciekawości i dostrzeganiu możliwości.
Szczególnie warto pracować nad emocjonalną stroną reakcji na niesprzyjające zdarzenia. Najczęściej to silne emocje blokują nasze działanie. Nie zawsze sami jesteśmy w stanie sobie z tym poradzić, więc nie bójmy się sięgać po fachową pomoc.
Dlaczego ćwiczenie rezyliencji jest ważne w pracy?
Umiejętność radzenia sobie w kryzysowych sytuacjach i następnie przekucie doświadczeń w działanie to rozwój. Wyjście poza strefę komfortu to wyzwanie, ale dzięki ćwiczeniu rezyliencji możemy lepiej przygotować się na podjęcie ryzyka. Osoby z wysokim poziomem rezyliencji traktują trudności zawodowe jako okoliczność sprzyjającą samodoskonaleniu.
Autor tekstu: Urszula Ciruk
